دانستنیهای نت

۲ مطلب در بهمن ۱۳۹۴ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

برای انتخاب صندلی مناسب دقت کنید:

   ارتفاع صندلی باید طوری باشد که بشود آن را تنظیم کرد تا بر اساس قد و طول بدن شما و نسبت آن با طول دستهایتان به گونه ای تنظیم گردد که فرد به راحتی به سطح کار دسترسی داشته باشد و بتواند پاهایش را روی زمین گذاشته و بدون فشار بر پشت پا روی صندلی بنشیند. ارتفاع صندلی 41 تا 52 سانتیمتر توصیه می شود.
   
ترجیحاً صندلی باید بصورت پنوماتیکی قابل تنظیم شود طوریکه شما بتوانید ارتفاع نشیمن گاه را در حالیکه روی صندلی نشسته اید تنظیم کنید. برخی صندلی ها نیز مکانیزم تنظیم ارتفاع چرخشی دارند. ن

برای سطح نشیمن گاه صندلی عرض 40 تا 45 سانتیمتر و از جلو به عقب 38 طول تا 42 سانتیمتر توصیه می-شود. برای افراد چاق صندلی های پهن تر توصیه میشود.    نشیمن گاه صندلی باید دارای شیب مناسب(۱5 - ۱0 درجه شیب رو به جلو و 5 درجه شیب رو به عقب( و ترجیحاً قابل تنظیم باشد.
   
یک تورفتگی جزئی در نشیمنگاه به همراه لبه رو به بالا وجود داشته باشد تا از لیز خوردن باسن جلوگیری شود.
   
گوشه ها و لبه جلوی صندلی گرد و لبه بیرونی آن نرم باشد. لبه صندلی باید حالت افتاده داشته باشد.

    نشیمنگاه صندلی از جنسی باشد که قابل سرخوردن نباشد.
نشیمنگاه صندلی بهتر است قابل تنظیم به جلو و عقب باشد.

    ضخامت بالشتک نشیمنگاه در حدود ۴ تا ۵ سانتیمتر باشد و رویه آن از جنسی باشد که اصطلاحاً بتواند تنفس کند، هوا را از خود عبور دهد و موجب تعریق نشود.
    
زمانی که یک فرد بر روی صندلی می نشیند، نشیمنگاه صندلی نباید بیش از 54/2 سانتیمتر فشرده شود.

     ارتفاع نشمینگاه صندلی باید ۲۵ الی ۳۵ سانتیمتر پایین-تر از سطح میز کار در نظر گرفته شود.

     پشتی صندلی باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا علاوه بر حمایت خوب کمر، حمایت قسمت میانی و بالایی پشت را فراهم کند.

    عرض پشتی صندلی باید حداقل 32 تا 36 سانتیمتر باشد. ارتفاع پشتی صندلی را نیز بین ۵۰ تا 82 سانتیمتر توصیه می-کنند. صندلی باید در قسمت قرار گرفتن گودی کمر (ارتفاع 15 تا 20 سانتیمتر از پایین) داری یک قوس محدب و در قسمت پشت دارای یک قوس مقعر باشد.

     در صورت عدم وجود قوسهای محدب و مقعر، باید از بالشتک مناسب کمری روی پشتی صندلی استفاده گردد، بطوریکه مهره کمری سوم تا خاجی پوشانده شود، مثلاً ارتفاع 10 تا 20 سانتیمتر بالای پایین ترین سطح نشیمنگاه مناسب می باشد.
پشتی صندلی باید قابلیت تنظیم در وضعیتهای مختلف را داشته باشد.
زاویه پشتی با نشیمنگاه صندلی، حداقل ۹5 تا ۱۱۰ درجه باشد.
   
دو دسته در کنار صندلی برای استراحت دستها لازم است که باید قابل تنظیم باشند و با ارتفاع میز کار مطابقت داشته باشند.

 دسته های صندلی باید به صورتی طراحی شده باشند که دستها در وضعیت راحت قرار گیرند.    برای کارهایی که نیازمند حرکات زیاد دست هستند، از صندلی بدون دسته استفاده شود.     اگر سهولت حرکت صندلی در کار مورد نظر مهم است، صندلی باید حداقل 5 پایه با کفشکهایی که آزادانه روی سطح کف حرکت کنند، داشته باشد. همچنین بسته به کار مورد نظر صندلی باید به آسانی حول محور بچرخد
  • علی سی
  • ۰
  • ۰

برای نوشتن یک فیلم خوب به قول ویلیان گلدمن:  
"برای نوشتن یک فیلم نامه خوب ، مثل هدیه دادن نیت و هدف اهمیت دارد"
این بدان معنی ست که هدفی که قرار است به تماشاگر انتقال یابد باید به خوبی از سوی فیلم نامه نویس درک شود و به خوبی نیز به بیننده منتقل شود. این هدف ممکن است هدف هایی چون : ترساندن در به ویژه در فیلم های ترسناک ، خنداندن به ویژه در فیلم های کمدی ، تفکر و تامل در فیلم های خاص و غیر متعارف و ... باشد. در هر حال این هدف هر چه باشد باید به شیوه ای درست و متعالی ارائه شود و نه با دست گذاشتن بر روی سخیف ترین جنبه های بشری. باید به تماشاگر احترام گذاشت و او را به شیوه ای مناسب با فیلم همراه کرد.

یک فیلم نامه نویس همیشه می تواند از الگوهای موفق و تضمین شده استفاده کند اما هرگز نباید از خلاقیت و نو آوری و ارائه نکات و ویژگی های جدید پرهیز کند. در واقع باید تلاش کند تا اگر می تواند تماشاگرش را در یک تجربه تازه دخیل کند.

 
یک فیلم نامه نویس هرگز نباید تماشاگر را فراموش کند. او باید اطلاعات مورد نیاز تماشاگر برای همراهی با فیلم را ، در زمان های مناسب به او بدهد تا او گیج نشود و به دلیل بی اطلاعی قصه را گم نکند. مثلا یکی از اصول فیلم نامه نویسی کلاسیک آن است که شخصیت های مهم و اصلی فیلم باید در یک سوم اول فیلم به بیننده به گونه ای معرفی شوند. و یا در فیلم های جنایی نمی توان از دادن اطلاعاتی که تماشاگر را برای حل معما کمک می کند ممانعت کرد.

  • علی سی